Tarihçesi
Tekir Vadisi, Döngel Köyündeki mağaralarda yapılan araştırmalarda ele geçen buluntular yörede insan yerleşiminin Üst Paleolitik Çağda başladığını; Neolitik, Kalkolitik ve Eski Tunç Çağlarında da sürdüğünü göstermektedir. Şehri Hititler kurmuşlardır. Daha sonra Asurlular, Persler, Romalılar, Bizanslılar, Araplar, Selçuklular, Memluklular, Dulkadiroğulları ve Osmanlılar şehre hakim olmuşlardır.
Dünyanın sayılı madalyalı şehirlerinden biri olan Maraş'a Kurtuluş Savaşı sırasında halkın gösterdiği direnişten dolayı 7 Şubat 1973' den itibaren TBMM tarafından Kahramanlık unvanı verilerek adı Kahramanmaraş olarak değiştirilmiştir.
Coğrafi Durumu
Kahramanmaraş ilinin yüzölçümü 14 525 km²’dir.
İlin kuzey kesimleri oldukça dağlıktır. Yeryüzü şekilleri genellikle Güneydoğu Torosların uzantıları olan dağlarla bunlar arasında kalan çöküntü alanlarından oluşmaktadır. Arazi yüksekliği 350 metreden 3000 metreye kadar çıkan ilde geniş ovalar vardır. Bunlar; Gavur, Maraş, Göksun, Aşağı Göksun, Afşin, Elbistan, Andırın, Mizmilli, Narlı ve İnekli Ovalarıdır. İlin belli başlı dağları ise; Nurhak, Binboğa, Engizek, Uludaz ve Ahırdağıdır. Ceyhan nehri ile Aksu, Bertiz, Erkenez, Göksu, Göksun, Hurman, Körsulu, Sarsap ve Söğütlü çayları başlıca akarsularıdır.
Kahramanmaraş, iklim yönünden Akdeniz iklimi kuşağında yer alır. Akdeniz İklimi'nin tam tanımına uymaktadır, kışları ılık ve yağışlı, yazları sıcak ve kuraktır. 1000 metreyi aşan yüksekliklere çıkıldığında, kışları soğuk ve kar yağışlı, yazları nispeten serin bir Akdeniz dağ ikliminin etkileri hissedilir. İlin Doğu Anadolu Bölgesine giren kesimlerine ulaşıldığında ise yaz ile kış arasındaki sıcaklık farkının fazla olduğu, yağışların ilkbahara doğru kaydığı karasal iklim görülmektedir.
Kahramanmaraş topraklarını örten bitki varlığı, bölgeden farklı özellikler gösteren bir yapıya sahiptir. Kahramanmaraş'ın kuzey ve kuzeydoğu kısımları İç Anadolu iklimi hüküm sürdüğü için buralarda daha çok şekerpancarı, buğday ve bakliyat yetişir. Halbuki güney ve güneybatı kısımları Doğu Akdeniz Bölgesinde olduğu için bitki örtüsü maki topluluğu şeklindedir. Kahramanmaraş ilinde toprakların yaklaşık 300 000 hektarlık kısmında tarım ürünleri ekimi yapılmaktadır. Bir kısım fundalık ve maki dışındaki alanlardan başka 473 615 hektarlık ormanlık saha vardır. Bu da, il alanının % 33.7'sini oluşturmaktadır.
İdari ve Sosyo - Ekonomik Durumu
Kahramanmaraş ilinin nüfusu, 2009 Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçlarına göre 1 037 491’dir. Nüfusun 605 531’i şehirlerde yaşarken, 431 960’ ı belde ve köylerde yaşamaktadır. Şehirde yaşayanların oranı % 58, köyde yaşayanların oranı % 42'dir. Yine aynı nüfus sayımı sonucuna göre, il merkezi nüfusu 384 953, ilin nüfus yoğunluğu ise km² başına 72 kişidir. Nüfus bakımından en büyük ilçeleri sırasıyla Merkez, Elbistan, Afşin, Pazarcık ve Türkoğlu’dur. Yüzölçümü bakımından en büyük ilçesi Merkez, nüfus bakımından en küçük ilçesi Nurhak, yüzölçümü bakımından ise Çağlayancerit’dir. 2008-2009 yılları arasında yıllık nüfus artış hızı binde 7,9 olan Kahramanmaraş ili, binde 14,5 olan Türkiye ortalamasının oldukça altında seyretmektedir.
Kahramanmaraş‘taki ilçe sayısı 10, belediye sayısı 64 ve köy sayısı ise 476’dır.
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi 1992 yılında kurulmuş olup;*9 Fakülte,*3 Enstitü,*2 Yüksekokul*8 Meslek Yüksekokul
Aktif olarak faaliyet göstermektedir.
Kahramanmaraş ili şehirleşme oranı 2009 yılında 2008 yılına göre %0,22 artarak 58,36 olmakla beraber Türkiye ortalamasının oldukça altında seyretmektedir,, , kişi başına gayri safi yurtiçi hasıla ve sanayi iş kolunda çalışanların toplam istihdama oranı bakımından Türkiye ortalamalarının altındadır. Yıllık nüfus artış hızı, tarım kolunda çalışanların toplam istihdam oranı ise Türkiye ortalamasının üstündedir.
Kahramanmaraş ilinde, okur-yazarlık oranı 2009 yılında kadınlar için %82,98, erkekler için %95,90 olarak gerçekleşmiştir. Öte yandan okul öncesi eğitimde okullaşma oranı Kahramanmaraş ili için (%32,04) Türkiye ortalamasının (38,55) altında gerçekleşmiştir. Kahramanmaraş ilinde ilköğretimde derslik başına düşen öğrenci sayısı 36 olup Türkiye rakamı olan 32’den yüksektir. Ortaöğretimde ise, derslik başına düşen öğrenci sayısı Türkiye’de 31, Kahramanmaraş’ta ise 35’tir.
Kahramanmaraş'ın ekonomik yapısı, Cumhuriyet'ten 1980'li yıllara kadar genellikle tarım, hayvancılık ve küçük el sanatlarına dayalı olarak gelişmiştir.
2008 yılında Türkiye’de kişi başına düşen ihracat miktarı 1.846 iken, Kahramanmaraş ilinin 369 dolardır. Kişi başına düşen ithalat oranına bakıldığında ise Türkiye’nin ithalat rakamı 2.824 iken Kahramanmaraş ilinin kişi başına düşen ithalat miktarı 516 dolardır. Kahramanmaraş’ta ithalatçı firma sayısı 2001-2009 yılları arasında %72 oranında artış göstermiştir.
Devlet yolları uzunlukları bakımından Kahramanmaraş ilinde bulunan toplam asfalt yol uzunluğu 397 km, demiryolu uzunluğu ise 147 km’dir.
Finans sektöründe ise, Kahramanmaraş’ta 2007 yılı sonunda 45 olan banka şube sayısı 2009 yılı sonunda 60’a ulaşmıştır. Kahramanmaraş’ta aynı dönemde şubeye düşen nüfus 17.154’tür.
Kahramanmaraş'ta sanayileşme, genel itibariyle tekstil sektörü alanında gerçekleşmiştir. Bununla birlikte, geçmişten gelen küçük el sanatlarından bakırcılık ve alüminyumculuğun uzantısı olarak çelik mutfak eşyaları sektörü de aynı sanayileşme eğiliminden payını oldukça önemli ölçüde almıştır. Sektör büyüklüğü açısından, tekstil sanayinden sonra ikinci sırada Çelik Eşya Sanayi yer almaktadır. Kentin en önemli sektörlerinden biri olan toz ve pul bibercilikte sanayileşmeye paralel olarak gelişme eğilimindedir. Kahramanmaraş'ın ün kazanmasına yol açan dondurma sektörü en hızlı gelişen sektörler arasındadır.
Kahramanmaraş’taki Tarihi ve Turistik Yerler şunlardır;
Kahramanmaraş Müzesi, Karahöyük, Yassı Höyük (Tanır Köyü), Kaşanlı Köyü Kabartması, Pazarcık (Turunçlu Köyü) Kalıntıları, Ufacıklı Köyü Kalıntıları, Şapeller, Kahramanmaraş Kalesi, Hurman Kalesi, Meryemçıl (Gaben) Kalesi, Azgıt (Yeniköy) Kalesi, Babikli Kalesi, Hastırın Kalesi, Anacık Kalesi, Kız Kalesi, Haznadarlı Camii (Duraklı Camii), Hatuniye Camii, Himmet Baba Camii ve Türbesi, Eshab-ı Keyf Külliyesi ve Camii, İklime Hatun Mescidi, Taş Medrese, Taşhan, Kuruhan, Katiphanı, Tüfekçi Hamamı, Acar Hamamı.
